Precedensy - Prokuratura Okręgowa w Zielonej Górze

Powaga rzeczy osądzonej/ postanowienie prokuratora/ zażalenie rozstrzygnięte przez sąd

Precedensy. Sprawy karne - prawo karne procesowe

Tytuł:: Powaga rzeczy osądzonej/ postanowienie prokuratora/ zażalenie rozstrzygnięte przez sąd
Wyrok:: Postanowienie SN z dnia 26 listopada 2002 r., sygn. III KZ 47/02
Treść:: Rozpoznanie przez sąd rejonowy zażalenia pokrzywdzonego na postanowienie prokuratora o umorzeniu postępowania przygotowawczego w stosunku do określonej osoby o określone czyny w sytuacji, gdy uprzednio sąd ten rozpoznał już wcześniej zażalenie podejrzanego na to orzeczenie i utrzymał w mocy zaskarżone postanowienie, oznacza orzekanie w sprawie, w której postępowanie karne co do tego samego czynu tej samej osoby zostało już prawomocnie zakończone i stanowi tym samym naruszenie art. 17 § 1 pkt 7 k.p.k. […] Postanowienie prokuratora z dnia 10 kwietnia 2001 r. o umorzeniu śledztwa wobec Janusza B. o czyny określone w art. 270 § 1 i art. 226 § 1 k.k. doręczono początkowo jedynie podejrzanemu, i ten wystąpił z zażaleniem, które przekazano, stosownie do wymagań art. 306 § 2 k.p.k., właściwemu sądowi. Sąd Rejonowy w S., po jego rozpoznaniu, postanowieniem z dnia 26 czerwca 2001 r. utrzymał w mocy decyzję prokuratora. W tym momencie postanowienie o umorzeniu postępowania przygotowawczego przeciwko podejrzanemu o wskazane czyny stało się prawomocne. Powstała zatem w tym zakresie przesłanka rzeczy osądzonej, o której mowa w art. 17 § 1 pkt 7 k.p.k. Istniała ona tym samym, gdy w lipcu 2001 r., po doręczeniu dopiero teraz pokrzywdzonemu postanowienia prokuratora z dnia 10 kwietnia 2001 r., pokrzywdzony ten złożył swoje zażalenie na tę decyzję. Przyjęcie tego środka odwoławczego było zatem wówczas niedopuszczalne, skoro nie istniał już substrat zaskarżenia, czyli nieprawomocne orzeczenie prokuratora, a tylko takie mogło być przedmiotem zażalenia. Rozpoznanie przez sąd tego środka odwoławczego i wydanie merytorycznego rozstrzygnięcia, w postaci postanowienia z dnia 24 września 2001 r., nastąpiło tu więc z naruszeniem przesłanki rzeczy osądzonej. Skoro bowiem przedmiotem zaskarżenia środkiem odwoławczym może być jedynie nieprawomocne orzeczenie, to rozpoznanie przez sąd rejonowy zażalenia pokrzywdzonego na postanowienie prokuratora o umorzeniu postępowania przygotowawczego w stosunku do określonej osoby o określone czyny w sytuacji, gdy uprzednio sąd ten rozpoznał już wcześniej zażalenie podejrzanego na to orzeczenie i utrzymał w mocy zaskarżone postanowienie, oznacza orzekanie w sprawie, w której postępowanie karne co do tego samego czynu tej samej osoby zostało już prawomocnie zakończone i stanowi tym samym naruszenie art. 17 § 1 pkt 7 k.p.k.
Żródło:: Orzecznictwo Sądu Najwyższego Izba Karna i Izba Wojskowa nr 2003 poz. 35

Zobacz również: