Der Zuständigkeitsbereich der Bezirksstaatsanwaltschaft Zielona Góra

Precedensy. Sprawy różne

Tytuł:

Konstytucyjność ustaw/ kompetencje Sądu Najwyższego/ Trybunał Konstytucyjny

Wyrok:

Postanowienie SN z dnia 7 czerwca 2002 r., sygn. I KZP 17/02

Treść:

Kwestia konstytucyjności ustawy nie może być przedmiotem zagadnienia prawnego przekazanego przez sąd odwoławczy do rozstrzygnięcia Sądowi Najwyższemu w trybie określonym w art. 441 § 1 k.p.k. […] To, czy sądy powszechne, Naczelny Sąd Administracyjny i Sąd Najwyższy są uprawnione do badania zgodności ustaw z Konstytucją, jest zagadnieniem spornym zarówno w orzecznictwie tych sądów, jak i w piśmiennictwie, co obszernie przedstawione zostało w uzasadnieniu złożonego w tej sprawie wniosku Prokuratury Krajowej. Jednakże w realiach procesowych tej sprawy nie ma potrzeby podjęcia próby rozstrzygnięcia występujących co do tego wątpliwości. Jeżeli jednak Sąd Okręgowy, będąc sądem odwoławczym, poweźmie wątpliwość co do konstytucyjności przepisu ustawowego, której sam nie będzie w stanie rozstrzygnąć, będzie musiał na podstawie art. 193 Konstytucji RP przedstawić pytanie prawne w tym przedmiocie Trybunałowi Konstytucyjnemu. Kwestia konstytucyjności ustawy nie może bowiem być przedmiotem zagadnienia prawnego przekazanego do rozstrzygnięcia Sądowi Najwyższemu w trybie określonym w art. 441 § 1 k.p.k. Stwierdzenie zawarte w art. 193 Konstytucji RP, że każdy sąd może przedstawić Trybunałowi Konstytucyjnemu pytanie prawne, o ile nawet nie oznacza, iż musi to uczynić zawsze, gdy ma wątpliwości co do konstytucyjności przepisu, to na pewno nie może być rozumiany w ten sposób, że w takiej sytuacji sąd może przedstawić pytanie prawne Trybunałowi, w trybie określonym w tym przepisie, albo zagadnienie prawne w tym przedmiocie Sądowi Najwyższemu, w trybie określonym w art. 441 § 1 k.p.k. Nie może bowiem być konkurencji między uprawnieniami Trybunału Konstytucyjnego i Sądu Najwyższego. Rozwiązanie takie byłoby przecież nie tylko modelowo błędne, ale także niepraktyczne, a nawet wręcz nieracjonalne.

Żródło:

Orzecznictwo Sądu Najwyższego Izba Karna i Izba Wojskowa nr 2002 poz. 62