Präjudizien - Der Zuständigkeitsbereich der Bezirksstaatsanwaltschaft Zielona Góra

Działalność gospodarcza/ działalność charytatywno-opiekuńcza Kościoła/ ordynacja podatkowa

Precedensy. Sprawy gospodarcze

Tytuł:: Działalność gospodarcza/ działalność charytatywno-opiekuńcza Kościoła/ ordynacja podatkowa
Wyrok:: Wyrok NSA w Warszawie z dnia 27 września 2005r., sygn. FSK 2149/04
Treść:: Przepisy art. 39 i art. 40 ustawy o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego określają co jest lub może być przedmiotem działalności charytatywno-opiekuńczej Kościoła oraz wskazują źródła jej finansowania, jednakże nie wynika z nich, że działalność gospodarcza przez sam fakt, iż jest prowadzona przez kościelną osobę prawną staje się działalnością (wyłącznie) charytatywno-opiekuńczą. Jeżeli nawet środki pochodzące z wykonywania działalności gospodarczej przeznaczone są następnie na cele charytatywno-opiekuńcze, to okoliczność ta nie znosi i nie zmienia faktu prowadzenia działalności gospodarczej, o której mowa w art. 55 ust. 4 ustawy o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej. Przeprowadzona przez Sąd I instancji w ramach oceny stosowania prawa materialnego w kontrolowanym postępowaniu administracyjnym wykładnia art. 39, art. 40 i art. 55 ust. 4 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej nie narusza (więc) prawa. Przepisów art. 2 ust. 1 ustawy o działalności gospodarczej art. 7 ust. 1 pkt 11 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych Sąd I instancji (natomiast) nie interpretował, a tylko przytoczył ich treść. Zważyć i podkreślić także należy, że oceniając kontrolowane postępowania administracyjne w przedmiocie uzasadnienia prawnego możliwości zastosowania art. 55 ust. 4 (cyt.) ustawy o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego Sąd I instancji oparł się na ustaleniach i ocenach faktycznych organów podatkowych, które obejmowały status i funkcjonowanie strony skarżącej jako niepublicznego zakładu opieki zdrowotnej oraz okoliczność, iż ze statutu i działania strony wynika, że uzyskuje ona środki finansowe z odpłatnych świadczeń zdrowotnych oraz z działalności usługowej. Powyższe nie stanowi jednak zarzuconej przez skargę kasacyjna błędnej wykładni prawa materialnego. W zakresie dokonanej przez Sąd I instancji oceny prawnej przywołanych ustaleń i ocen dowodowych organów podatkowych strona skarżąca nie formułuje i nie przedstawia zarzutu kasacyjnego naruszenia prawa procesowego. Wnoszący kasację powołuje w niej tylko podstawę kasacyjną opisaną w art. 174 pkt 1 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi stanowiącą wyłącznie o naruszeniu prawa materialnego. Wprawdzie pomimo tego, w zarzutach kasacyjnych wskazywane są także określone przepisy Ordynacji podatkowej, jednakże wywodzona z nich argumentacja skarżącego nie jest skierowana przeciwko przytoczonym powyżej ustaleniom i ocenom faktycznym działania w charakterze niepublicznego zakładu opieki zdrowotnej, który uzyskuje środki finansowe z odpłatnych świadczeń zdrowotnych jak również z działalności usługowej. Brak spełniających wymogi prawne art. 174 pkt 2 w zw. z art. 176 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi zarzutów kasacyjnych w zakresie ocen Sądu I instancji w przedmiocie powoływanych powyżej ocen faktycznych - dowodowych organów podatkowych, zgodnie z art. 183 § 1 wymienionej ustawy nie stwarza Naczelnemu Sądowi Administracyjnemu możliwości prawnych ich merytorycznego zbadania. Zważyć natomiast należy, że owe niezakwestionowane przez stronę skutecznie oceny w przedmiocie ocen stanu faktycznego stanowiły podstawę procesu subsumcji pod przesądzające dla rozstrzygnięcia sprawy unormowanie art. 55 ust. 4 ustawy o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej w zakresie odnoszącym się do przywoływanego w tym przepisie pojęcia prawnego działalności gospodarczej. Prowadzący, ustaloną na powyższych podstawach faktycznych, mieszczącą się w obszarze definicji powołanego przez Sąd I instancji przepisu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 19 listopada 1999 r. - Prawo o działalności gospodarczej, działalność gospodarczą, niepubliczny zakład opieki zdrowotnej nie jest (w jej zakresie) zwolniony z obowiązku podatkowego w podatku od nieruchomości. Powyższy pogląd prawny ugruntowany jest (już) w orzecznictwie sądowoadministracyjnym (por. uchwały Naczelnego Sądu Administracyjnego w sprawach - sygn. akt - FPK 11/01, FPK 13/01 i FPK 14/01). Tejże oceny prawnej przy prawidłowej wykładni art. 55 ust. 4 (cyt.) ustawy o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej, nie zmienia okoliczność, że podatnik w postaci niepublicznego zakładu opieki zdrowotnej jest jednocześnie kościelną osobą prawną.
Żródło:: System Informacji Prawnej LEX a Wolters Kluwer business "Lex dla sędziego i prokuratora"

Zobacz również: