Precedence - Regional Prosecutor's Office in Zielona Góra

Wyrok bez rozprawy/ zmienność postawy oskarżonego/ znaczenie przyznania się

Precedensy. Sprawy karne - prawo karne procesowe

Tytuł:: Wyrok bez rozprawy/ zmienność postawy oskarżonego/ znaczenie przyznania się
Wyrok:: Postanowienie SN z dnia 8 stycznia 2007 r., sygn. II KK 275/06
Treść:: Zmienność postawy oskarżonego, który na określonym etapie postępowania, to jest na rozprawie przed sądem pierwszej instancji, przyznaje się do winy, a potem cofa przyznanie, nie musi stanowić przeszkody do ustalenia, że zachodzą warunki określone w art. 387 k.p.k. […] W wyroku z dnia 30 marca 2005 r., WA 4/05, OSNKW 2005, z. 7–8, poz. 65, Sąd Najwyższy zasadnie wskazał, że sam fakt, iż oskarżony w toku postępowania przygotowawczego nie przyznał się do popełnienia zarzuconego mu przestępstwa, a uczynił to dopiero na rozprawie głównej, nie stoi na przeszkodzie uznaniu przez sąd, iż „okoliczności popełnienia przestępstwa nie budzą wątpliwości” w rozumieniu art. 387 § 2 k.p.k. Orzeczenie to zostało zaaprobowane w piśmiennictwie prawniczym (por. np. glosę M. Świerka, Pal. 2005, nr 11–12, s. 270 i n. oraz P. Hofmański, E. Sadzik, K. Zgryzek: Kodeks postępowania karnego. Komentarz, t. II, wydanie 3., Warszawa 2007, s. 440). Wypada w tym kontekście stwierdzić, że w takim razie i zmienność postawy oskarżonego, który na określonym etapie postępowania, to jest na rozprawie przed sądem pierwszej instancji przyznaje się do winy, a potem znowu to przyznanie „cofa”, nie stanowi nieprzekraczalnej przeszkody do przyjęcia, że zachodzą warunki określone w art. 387 k.p.k. Rzecz tkwi bowiem w tym, czy oskarżony nie prowadzi swoistej instrumentalnej „gry” z wymiarem sprawiedliwości. Jeśli zatem sąd dojdzie do wniosku, że złożone na rozprawie przed sądem a quo oświadczenie jest wyrazem swobodnego korzystania z procesowych uprawnień, a inne dowody ujawnione w sprawie wzmacniają przekonanie, że okoliczności popełnienia czynu nie budzą wątpliwości, zmiana stanowiska przez oskarżonego na etapie postępowania międzyinstancyjnego może być irrelewantna dla ocen sądu ad quem , czy zachodziły warunki do skazania w warunkach tzw. dobrowolnego poddania się odpowiedzialności karnej.
Żródło:: Orzecznictwo Sądu Najwyższego Izba Karna i Izba Wojskowa nr 2/2007 poz. 19

Zobacz również: