Precedence - Regional Prosecutor's Office in Zielona Góra

Wyłączenie sądu/ właściwość miejscowa/ pokrzywdzony sędzia

Precedensy. Sprawy karne - prawo karne procesowe

Tytuł:: Wyłączenie sądu/ właściwość miejscowa/ pokrzywdzony sędzia
Wyrok:: Postanowienie SN z dnia 2 czerwca 1995 r., sygn. II KO 19\95
Treść:: Przepisy o właściwości miejscowej sądów powinny być ściśle przestrzegane. Dlatego korzystanie z art. 27 k.p.k., powinno mieć charakter wyjątkowy i merytorycznie uzasadniony dobrem wymiaru sprawiedliwości. […] Przepisy o właściwości miejscowej sądów mają swój istotny sens i powinny być ściśle przestrzegane; właściwością tą nie należy więc w sposób dowolny manipulować. Dlatego korzystanie przez Sąd Najwyższy z art. 27 k.p.k. powinno mieć charakter wyjątkowy i merytorycznie uzasadniony dobrem wymiaru sprawiedliwości. W danym wypadku Sąd Najwyższy nie dopatrzył się podstaw do skorzystania z powyższego przepisu. Sąd Rejonowy w W. składa się z dużej liczby (ponad 100) sędziów i sam fakt, że pokrzywdzonym w danej sprawie karnej jest by sędzia Wydziału Rodzinnego (obecnie delegowany do XIV Wydziału Ubezpieczeń Sądu Wojewódzkiego w W.) tego sądu nie może budzić wątpliwości co do zdolności zachowania obiektywizmu przez jego wszystkich sędziów karnych, mając na uwadze, że sędziowie, którzy pozostają w bliskich stosunkach z pokrzywdzonym mogą zostać wyłączeni od udziału w rozpoznawaniu danej sprawy. Posądzenia o kierowanie się przez ogół sędziów sądu Rejonowego w W. w sprawie, w której Wojciech K. jest oskarżony o dopuszczenie się czynnej napaści na jednego z sędziów tak licznego sądu, względami koleżeńskiej solidarności nie znajduje – zdaniem Sądu Najwyższego – racjonalnych postaw. Można by tu jedynie mówić o obawie kierowania się przez sędziów swego rodzaju solidarnością zawodową, która jednak mogłaby również występować i w innych sądach, którym Sąd Najwyższy przekazałby do rozpoznania niniejszą sprawę. Tego rodzaju solidarnością żaden sędzia jakiegokolwiek sądu nie może się jednak kierować.
Żródło:: Orzecznictwo Sądu Najwyższego Izba Karna i Izba Wojskowa z 1995r. poz. 67

Zobacz również: