Dzieciobójstwo/ zamiar bezpośredni / ewentualny/ moment powstania zamiaru
Precedensy. Sprawy karne - prawo karne materialne
- Tytuł:
- Dzieciobójstwo/ zamiar bezpośredni / ewentualny/ moment powstania zamiaru
- Wyrok:
- Wyrok SA w Poznaniu z dnia 25 kwietnia 1992r., sygn. II AKr 181/92
- Treść:
- W doktrynie prawa karnego nie budzi wątpliwości, że dzieciobójstwo może być popełnione z zamiarem bezpośrednim jak i ewentualnym. Wypowiadając się w kwestii możliwości przyjęcia kwalifikacji z art. 149 k.k. wobec sprawczyni działającej z uprzednią premedytacją, znakomita większość doktryny oraz orzecznictwo Sądu Najwyższego nie wykluczają takiej możliwości stojąc na stanowisku, że możliwe jest popełnienie przestępstwa z art. 149 k.k. przy uprzedniej premedytacji. Stanowisko takie zajmował w okresie miedzywojennym J. Makarewicz wskazując, że dzieciobójstwo polega na uśmierceniu umyślnym, a rzeczą obojętną jest czy zamiar taki powstał w wyniku przemyślenia czy nagle (J. Makarewicz Kodeks karny z komentarzem wydanie V Lwów 1938 str. 519). Do poglądu tego skłania się S. Pławski uważając, że obojętne jest czy matka przed urodzeniem dziecka miała już zamiar zabicia go, czy zamiar ten powstał w czasie porodu (Przestępstwa przeciwko życiu, S. Pławski, Warszawa 1963, str. 179). Stanowisko to podzielają M. Siewierski (M. Siewierski, Kodeks karny i prawo o wykroczeniach. Komentarz, wyd. IX, Warszawa 1965, str. 389) oraz W. Wolter (W. Wolter, Kodeks karny... str. 446) i J. Andrejew (J. Andrejew, Polskie prawo karne w zarysie, wyd. IV, Warszawa 1979). Na podobnym stanowisku stał też Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 26 października 1959 r. stwierdzając, że przestępstwo dzieciobójstwa zachodzi także wówczas, gdy kobieta ciężarna jeszcze przed porodem podejmie zamiar popełnienia przestępstwa, o ile zamiar ten zostanie zrealizowany przed upływem przebiegu porodu (III K 833/59, OSPKA 1960 Nr 7-8, p. 217, z glosą T. Cypriana). Z powyższymi poglądami koresponduje też stanowisko M. Tarnawskiego, który zwraca uwagę, iż rozterki kobiety związane z losami przyszłego dziecka, z postawą ojca, mogą przemawiać za przyjęciem kwalifikacji z art. 149 k.k., także w sytuacji, gdy zamiar podjęty został przez sprawczynię przed porodem. (M. Tarnawski, Zabójstwa uprzywilejowane w ujęciu polskiego prawa karnego, Poznań 1981, str. 167-168). Powyższe stwierdzenia i rozważania prowadzą do jednoznacznego wniosku, że rzeczą najpierw prokuratora, a następnie Sądu I instancji było dokładne ustalenie rzeczywistego zamiaru oskarżonej, przy czym ważne jest ustalenie momentu powstania takowego zamiaru, okoliczności jakie wpłynęły na jego zaistnienie, ewentualnych wahań w zamiarze, a także wpływu jaki na zamiar ten miały czynniki bezpośrednio związane z porodem.
- Żródło:
- System Informacji Prawnej LEX OMEGA, Wydawnictwo Prawnicze
Zobacz również:
Menu
Linkliste
Licznik odwiedzin: 160732192
