Korupcja/ obietnica udzielenia korzyści/ sposób popełnienia przestępstwa

Precedensy. Sprawy karne - prawo karne materialne

Tytuł:
Korupcja/ obietnica udzielenia korzyści/ sposób popełnienia przestępstwa
Wyrok:
Wyrok SN z dnia 5 listopada 1997 r., sygn. V KKN 105/97
Treść:
Obietnica udzielenia korzyści może być wyrażona w każdy sposób, a więc i gestem, bo przepisy art. 241 k.k. nie ograniczają znamienia czasownikowego ani co do sposobu, ani co do formy uzewnętrznienia zamiaru uczynienia obietnicy. Sąd orzekający ocenia in concreto, czy gest wyraził taki zamiar sprawcy i czy jego adresat mógł zrozumieć przekazaną w ten sposób informację jako obietnicę udzielenia korzyści. […] Nie ma, zdaniem Sądu Najwyższego, żadnych racjonalnych przesłanek, pozwalających skutecznie kwestionować prawną ocenę czynu skazanego. Nie wynikają one w szczególności z przepisów ustawy karnej. Wśród przedmiotowych znamion czynów określonych dyspozycjami przepisów art. 241 k.k. nie ma takich, które ograniczałyby zakres znamienia czasownikowego, poprzez wskazanie sposobu, w jaki obietnica może być udzielona, czy też – ściślej – wskazanie sposobu obiecania udzielenia korzyści. Oznacza to również, że ustawodawca nie zawęził podstawy odpowiedzialności karnej sprawcy przez uzależnienie jej od sposobu lub formy uczynienia obietnicy. Brak takich okoliczności modalnych wśród znamion czynu przesądza o tym, że znamię czasownikowe zrealizowane jest zawsze, kiedy sprawca „obiecuje” w powszechnym znaczeniu tego pojęcia. Dowolny, bo ignorujący przepisy ustawy, jest więc pogląd, według którego obietnicy udzielić można tylko słownie. Obietnicę można bowiem wyrazić każdym zachowaniem, zdatnym do przekazania tej informacji dostatecznie wyraźnie. Gest jest często całkiem skutecznym – mimo ograniczonych środków wyrazu – sposobem przekazania informacji. Jej treść może być dla adresata zupełnie jednoznaczna wtedy zwłaszcza, kiedy gest ma utrwaloną zwyczajowo konotację. Jest on nierzadko wybranym świadomie sposobem czynienia obietnicy udzielenia korzyści, ze względu na wymagającą dyskrecji sytuację, w jakiej działa sprawca. Należy zatem stwierdzić, że obietnica udzielenia korzyści może być wyrażona w każdy sposób, a więc i gestem, bo przepisy art. 241 k.k. nie ograniczają znamienia czasownikowego ani co do sposobu, ani co do formy uzewnętrznienia zamiaru uczynienia obietnicy. Sąd orzekający ocenia in concreto, czy gest wyraził taki zamiar sprawcy i czy jego adresat mógł zrozumieć przekazaną w ten sposób informację, jako obietnicę udzielenia korzyści. (...)
Żródło:
Orzecznictwo Sądu Najwyższego Izba Karna i Izba Wojskowa nr 7/1998

Zobacz również: