Postępowanie administracyjne/ język polski/ dokumenty sporządzone w języku obcym

Precedensy. Sprawy administracyjne

Tytuł:
Postępowanie administracyjne/ język polski/ dokumenty sporządzone w języku obcym
Wyrok:
Wyrok WSA w Warszawie z dnia 4 kwietnia 2006r., sygn., V SA/Wa 1558/05
Treść:
Z art. 4 ustawy z dnia 7 października 1999 r. o języku polskim (Dz. U. Nr 90, poz. 999 ze zm.), wynika obowiązek prowadzenia wszelkich czynności procesowych w języku polskim, do których zalicza się nie tylko czynności dokonywane ustnie, lecz także prowadzenie w tym języku pełnej dokumentacji postępowania, zwłaszcza posługiwania się w postępowaniu tłumaczeniami dokumentów. Dokument sporządzony w języku obcym musi być zgodny z prawem. Niezgodność z prawem, w tym wypadku, oznacza naruszenie obowiązku stosowania języka polskiego przy przyjęciu za dowód dokumentu sporządzonego w języku obcym i dokonanie jego oceny. […] Z zasady prawdy obiektywnej, wyrażonej w art. 7 Kodeksu postępowania administracyjnego, będącej naczelną zasadą postępowania administracyjnego, wynika, iż organy administracji publicznej prowadzące postępowanie mają obowiązek zebrania i rozpatrzenia materiału dowodowego w taki sposób, aby ustalić stan faktyczny sprawy zgodny z rzeczywistością, a zwłaszcza mają obowiązek dokonać wszechstronnej oceny okoliczności konkretnej sprawy na podstawie analizy całego materiału dowodowego i swoje stanowisko wyrazić w uzasadnieniu podjętej decyzji (v. wyrok NSA z 17.10.2001 r., sygn. I SA 1110/01, Lex nr 75516). Z kolei przepis art. 77 § 1 k.p.a. nakłada na organy administracji publicznej obowiązek zgromadzenia całego materiału dowodowego koniecznego do prawidłowego rozstrzygnięcia sprawy. Z powołanego przepisu prawa wynika między innymi, że organ administracji jest zobowiązany z urzędu przeprowadzić dowody służące ustaleniu stanu faktycznego sprawy. Organ administracji jest zatem zobligowany do podejmowania w toku postępowania wszelkich niezbędnych działań w celu dokładnego wyjaśnienia okoliczności sprawy. Dokładne ustalenie stanu faktycznego możliwe jest tylko na podstawie wszystkich istotnych dowodów i poprzez wyjaśnienie wszystkich nasuwających się w sprawie wątpliwości. Zaniechanie przez organ podjęcia czynności procesowych zmierzających do zebrania pełnego materiału dowodowego, zwłaszcza gdy strona powołuje się na określone i ważne dla niej okoliczności, jest uchybieniem przepisom postępowania administracyjnego, skutkującym wadliwością decyzji (v. wyrok NSA z 19.03.1981 r., sygn. SA 234/81, ONSA z. 1/1981, poz. 23). W sprawie niniejszej należy stwierdzić, iż organ administracyjny tym obowiązkom uchybił. Jego aktywność ograniczyła się bowiem do krytycznej oceny okoliczności wynikających z przedstawionych przez cudzoziemca dokumentów i zawartych w środkach prawnych twierdzeń. Wątpliwości budzi w szczególności dokonana przez organ II instancji ocena dokumentów (zaświadczeń lekarskich) przedstawionych przez skarżącego. Zauważyć bowiem należy, iż nie zostały one przetłumaczone na język polski. Zgodnie z art. 4 ustawy z dnia 7 października 1999 r. o języku polskim (Dz. U. Nr 90, poz. 999 ze zm.) język polski jest językiem urzędowym organów wymienionych w tymże przepisie, a więc m.in. organów orzekających w przedmiotowej sprawie. Wynika z tego obowiązek prowadzenia wszelkich czynności procesowych w języku polskim, do których zalicza się nie tylko czynności dokonywane ustnie, lecz także prowadzenie w tym języku pełnej dokumentacji postępowania, zwłaszcza posługiwania się w postępowaniu tłumaczeniami dokumentów. Dokument sporządzony w języku obcym musi być zgodny z prawem. Niezgodność z prawem, w tym wypadku, oznacza naruszenie obowiązku stosowania języka polskiego przy przyjęciu za dowód dokumentu sporządzonego w języku obcym i dokonanie jego oceny. Ponadto zauważyć należy, iż obowiązek posługiwania się w postępowaniu językiem polskim istnieje niezależnie od tego czy organ zażądał, czy nie przedstawienia urzędowego tłumaczenia, to na nim bowiem ciąży obowiązek zapewnienia, aby całość czynności dokonywana była w języku polskim. Na uwadze mieć bowiem należy, iż zgodnie z art. 11 ust. 3 ustawy o cudzoziemcach dokumenty sporządzone w języku obcym, służące za dowód w postępowaniu prowadzonym na podstawie ustawy, powinny być składane wraz z ich tłumaczeniem na język polski, dokonanym przez tłumacza przysięgłego. Mając powyższe na uwadze oraz fakt, iż Prezes Urzędu do spraw Repatriacji i Cudzoziemców dokonał oceny przedstawionych przez skarżącego dokumentów, sporządzonych w języku rosyjskim, a ponadto budzących jego zdaniem wątpliwości co do treści, jak również nie będących dokumentami oryginalnymi i nie poświadczonymi za zgodność z oryginałem stwierdzić należy, iż decyzja odmowna organu II instancji, wydana w oparciu o dokumenty niewiadomej treści, była przedwczesna, gdyż istotne kwestie mające znaczenie dla zasadności rozstrzygnięcia powinny zostać dodatkowo wyjaśnione poprzez przeprowadzenie stosownych czynności w ramach postępowania wyjaśniającego. Ponadto zauważyć należy, iż postępowanie odwoławcze powinno polegać nie tylko na kontroli postępowania organu I instancji, lecz także na weryfikacji zaskarżonej decyzji pod względem jej legalności i celowości. Powinno mieć miejsce ponowne merytoryczne rozstrzygnięcie sprawy niejako "od nowa", gdyż organ odwoławczy nie jest związany poczynionymi przez organ I instancji ustaleniami i dokonaną oceną dowodów. Z powyższego wynika, iż w toku postępowania organ administracji dopuścił się naruszenia ogólnych zasad postępowania administracyjnego, określonych w art. 7 i 77 Kodeksu postępowania administracyjnego, poprzez brak dokładnego wyjaśnienia wszystkich okoliczności sprawy i przeprowadzenie nieprawidłowej interpretacji, co doprowadziło do naruszenia prawa materialnego, które miało wpływ na wynik sprawy. Istotne kwestie mające znaczenie dla zasadności rozstrzygnięcia powinny zostać dodatkowo wyjaśnione poprzez przeprowadzenie stosownych czynności w ramach postępowania wyjaśniającego.
Żródło:
System Informacji Prawnej LEX a Wolters Kluwer business "Lex dla sędziego i prokuratora"

Zobacz również: