Precedensy - Prokuratura Okręgowa w Zielonej Górze

Dobra osobiste/ ogłoszenia i reklamy/ obowiązki wydawcy

Precedensy. Sprawy cywilne

Tytuł:: Dobra osobiste/ ogłoszenia i reklamy/ obowiązki wydawcy
Wyrok:: Wyrok SN z dnia 8 stycznia 2004 r., sygn. I CK 40/03
Treść:: Reklamodawca ponosi pełną odpowiedzialność za treść ogłoszenia, natomiast wydawca odpowiada wówczas, kiedy zamieści takie ogłoszenie, chociaż przy dołożeniu należytej staranności mógł był stwierdzić jego bezprawny charakter. […] W świetle postanowień art. 81 ust 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, J. S nabył od powódki prawa do rozpowszechniania fotografii, ponieważ powódka otrzymała wynagrodzenie za pozowanie. Mógł więc przenieść to prawo na inny podmiot. Zatem opublikowanie wizerunku powódki nie byłoby działaniem bezprawnym, gdyby ograniczyło się do zdjęć w postaci, w jakiej J. S przekazał je Spółce „H I” C S. Bezprawność publikacji wizerunku powódki była rezultatem zestawienia go w jednej kompozycji ze zwrotami mogącymi sugerować, że powódka oferuje reklamowane usługi, odbierane jako usługi o charakterze erotycznym. Na taką formę wykorzystania swojego zdjęcia powódka nie wyraziła zgody, co wynika ze zgodnych zeznań powódki i Janusza S, a także z faktu, że w momencie składania przez powódkę deklaracji co do możliwości wykorzystywania jej zdjęcia usługi audiotekstowe jeszcze nie istniały na rynku polskim. […] Ustawodawca przyjął jako zasadę swobodę ogłoszeniodawców w redagowaniu ogłoszeń i reklam, przy ograniczonej kontroli przekazanych do publikacji materiałów przez wydawcę. Odpowiada to realiom życia, w których wydawca ma ograniczone możliwości sprawdzenia prawdziwości i rzetelności przekazywanych mu reklam i ogłoszeń. Za ich treść przede wszystkim ponoszą odpowiedzialność ogłoszeniodawcy. Nie zwalnia to jednak wydawcy z obowiązku podjęcia dostępnych i możliwych kroków w celu ustalenia, czy nie zachodzą okoliczności wyłączające prawną dopuszczalność publikacji. Ten kierunek wykładni obowiązków wydawcy wskazuje się w literaturze i przystaje ona do obiektywnych możliwości podmiotu wydającego czasopismo, nie będącego wszak organem ścigania. […] Zakaz zamieszczania anonsów sprzecznych z prawem i zasadami współżycia społecznego skierowany jest do ogłoszeniodawców, i do wydawcy. Ze względu na różną pozycję obydwu podmiotów, realizacja tego obowiązku jest odmienna. Reklamodawca ponosi pełną odpowiedzialność za treść ogłoszenia, natomiast wydawca odpowiada wówczas, kiedy zamieści takie ogłoszenie, chociaż przy dołożeniu należytej staranności mógł był stwierdzić jego bezprawny charakter. W sytuacji, kiedy wydawca z należytą starannością zbada, czy dane ogłoszenie nie sprzeciwia się prawu bądź zasadom współżycia społecznego, i mimo tej staranności nie zdoła ujawnić takiej sprzeczności, która jednak później zostanie stwierdzona, przyjąć należy, że opublikował reklamę czy ogłoszenie zgodnie z art. 36 prawa prasowego. To zaś uzasadnia wyłączenie jego odpowiedzialności cywilnej na podstawie art. 42 ust. 2 prawa prasowego. Wyłączenie to odnosić się będzie także do przewidzianej w art. 23 w zw. z art. 24 § 1 k.c. odpowiedzialności za naruszenie dóbr osobistych, spowodowane opublikowaniem anonsu.
Żródło:: System Informacji Prawnej PRAWNIK

Zobacz również: