Precedensy - Prokuratura Okręgowa w Zielonej Górze

Dowody/ czynności procesowe/ oględziny/ eksperyment

Precedensy. Sprawy karne - prawo karne procesowe

Tytuł:: Dowody/ czynności procesowe/ oględziny/ eksperyment
Wyrok:: Wyrok SN z dnia 3 października 2006r., sygn. IV KK 209/06
Treść:: Oględziny (art. 207 § 1 KPK) i eksperyment (art. 211 KPK) to czynności procesowe, przeprowadzane wyłącznie przez organ procesowy, który może wezwać do nich biegłego (art. 198 § 1 KPK) lub specjalistę (art. 205 § 1 KPK). […] Błąd w procedowaniu Sądu Rejonowego polegał na tym, że nałożył na biegłego do spraw ruchu drogowego obowiązek przeprowadzenia wizji lokalnej i eksperymentu procesowego, do czego uprawniony jest jedynie organ procesowy, czyli w postępowaniu rozpoznawczym - sąd. Tylko zasięgnięcie opinii biegłego znajduje normatywną podstawę w art. 193 § 1 KPK Natomiast przepis ten nie upoważnia sądu do przeniesienia swych wyłącznych uprawnień (obowiązków) na biegłego. Art. 396 § 1 KPK jasno stanowi, że przeprowadzenie oględzin miejsca (wizja lokalna jest jego formą) należy do sądu meriti, sędziego wyznaczonego albo sądu wezwanego. Nie ulega też wątpliwości, że skoro w art. 211 KPK mowa jest o eksperymencie procesowym , to nie wchodzi w rachubę dokonanie tej czynności przez kogo innego niż organ procesowy. Biegły (specjalista) może być tylko wezwany do udziału (uczestniczyć) w tej czynności (art. 198 § 1 KPK i art. 205 § 1 KPK). […] Tylko w toku oględzin i eksperymentu, dokonywanych przez organ procesowy, dopuszczalne jest przeprowadzenie przez ten organ innych dowodów, np. przesłuchań (art. 212 KPK i 396 § 4 KPK). Depozycje oskarżonej, pokrzywdzonej i jedynego świadka zdarzenia nie miały charakteru wyjaśnień i zeznań, a więc nie stanowiły tego rodzaju czynności procesowych. Chociaż biegły sporządził dokument, który nazwał "protokołem z wizji lokalnej i eksperymentu procesowego", w których zamieścił depozycje wymienionych osób, mające również postać odnoszenia się tych osób do usłyszanych treści, to przebieg i utrwalenie tych "czynności" nie odpowiadały wymogom art. 143 § 1 pkt 3 i 5 KPK, a przez to i art. 143 § 1 pkt 2 KPK, art. 144 § 2 KPK, 172 KPK, 175 § 1 zd. 2 KPK, 190 § 1 KPK, 191 § 1 i 2 KPK. Biegły, nie będąc uprawniony do przeprowadzenia czynności procesowej, nie może: sporządzić z niej protokołu, przesłuchiwać oskarżonego ani świadków, których uprzednio należy przecież pouczyć o przysługujących im uprawnieniach i obowiązkach, konfrontować osób przesłuchiwanych. Wszystkie te czynności były bezskuteczne, toteż nie mogły być wykorzystane. […] Cele postępowania karnego są określone w art. 2 KPK. Nie da się ich osiągnąć przez: cedowanie (przerzucanie) obowiązków organów procesowych na innych uczestników postępowania, pozbywanie się możliwości bezpośredniego zetknięcia się z najważniejszymi dowodami, łamanie zakazów dowodowych i w efekcie, opieranie się przy rozstrzyganiu o istocie procesu na materiale niestanowiącym dowodów. […]
Żródło:: System Informacji Prawnej LEGALIS Wydawnictwo C.H. Beck

Zobacz również: