OŚWIADCZENIE W SPRAWIE SIENIAWY ŻARSKIEJ
Dodano: 2005-03-02
Przedmiotem ochrony przepisu art. 262 kk jest szacunek oraz poważanie dla zwłok ludzkich i miejsca ich pochowania. Miejsce spoczynku to przede wszystkim grób, ale także inne miejsce, gdzie znajdują się zwłoki od momentu śmierci, chociażby tylko przejściowo. Kryterium oceny, co jeszcze nie jest a co już jest znieważeniem zwłok należy odnosić do wzorca przyjętego w kulturze i obyczajowości.
Polska kultura i przyjęte obyczaje cechują się szacunkiem i powagą w stosunku do śmierci, prochów ludzkich, mogił i cmentarzy, a postępowanie ze zwłokami podlega bardzo ścisłej reglamentacji - regulacji prawnej w ustawie o cmentarzach i chowaniu zmarłych oraz przepisach wykonawczych do tej ustawy.
Z przepisów tych wynika, że zwłoki, szczątki lub prochy ludzkie w określonym przedziale czasowym od chwili zgonu powinny być pochowane. Na przekroczenie wskazanych terminów wyjątkowo może wyrazić zgodę inspektor sanitarny. Miejscem pochowania jest grób - może on znajdować się tylko na cmentarzu, a wyjątki dotyczą konkretnie wyliczonych sytuacji - śmierci na morzu i przekazania zwłok do badań naukowych szkole wyższej.
Nie ma innych podmiotów uprawnionych do zatrzymania i przechowywania zwłok lub ich szczątków. Prawo polskie nie przewiduje także możliwości preparowania zwłok - nawet za zgodą osób zmarłych czy ich bliskich - dla celów ekspozycyjnych lub innych.
W przypadku działalności opisywanej przez media właściwy prokurator podejmie kroki przewidziane w kpk i innych aktach prawnych regulujących to zagadnienie.
Prokurator Okręgowy - Jan Wojtasik
Menu główne
Nasze strony
Dla pokrzywdzonych
Dla podejrzanych
Inne strony
Licznik odwiedzin: 160835291