Precedensy - Prokuratura Okręgowa w Zielonej Górze

Bezpieczeństwo w komunikacji/ prawny charakter znaków drogowych/ zjazd do stacji paliwowej

Precedensy. Sprawy administracyjne

Tytuł:: Bezpieczeństwo w komunikacji/ prawny charakter znaków drogowych/ zjazd do stacji paliwowej
Wyrok:: Wyrok WSA w Warszawie z dnia 20 lipca 2006r., sygn. VI SA/Wa 109/06
Treść:: Dla wyjaśnienia jaki charakter prawny ma znak drogowy i jego umieszczenie na drodze, ma ustalenie, kto i w jakim trybie (na jakiej podstawie) umieścił znak drogowy oraz czy działania te są działaniami organu administracji publicznej. […] Zgodnie z przepisem art. 1 § 1 i 2 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. - Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. z 2002 r. Nr 153, poz. 1269) sądy administracyjne sprawują wymiar sprawiedliwości przez kontrolę działalności administracji publicznej, przy czym kontrola ta sprawowana jest pod względem zgodności z prawem, jeżeli ustawy nie stanowią inaczej. W świetle powołanego przepisu ustawy Wojewódzki Sąd Administracyjny w zakresie swojej właściwości ocenia zaskarżoną decyzję administracyjną z punktu widzenia jej zgodności z prawem materialnym i przepisami postępowania administracyjnego, według stanu faktycznego i prawnego obowiązującego w dacie wydania tego aktu. Sąd administracyjny nie ocenia rozstrzygnięcia organu administracji pod kątem jego słuszności, czy też celowości, jak również nie rozpatruje sprawy kierując się zasadami współżycia społecznego. Ponadto, co wymaga podkreślenia, Sąd rozstrzyga w granicach danej sprawy nie będąc jednak związany zarzutami i wnioskami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 134 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2002 r. Nr 153, poz. 1270 ze zm.; dalej także: p.p.s.a.). […] Mając na uwadze, iż w niniejszej sprawie zaskarżone działania polegające na zmianie organizacji ruchu poprzez umieszczenie poziomych znaków drogowych były niewątpliwie działaniami organu administracji publicznej jakim jest Generalny Dyrektor Dróg Krajowych, Sąd uznał że umieszczenia danego znaku drogowego w określonym miejscu na drodze, ma charakter sprawy administracyjnej, która może być objęta właściwością sądu administracyjnego. [….] Stosownie do treści art. 19 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (tekst jedn. Dz. U. z 2004 r. Nr 204, poz. 2086 z późn. zm.) oraz art. 10 ust. 3 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 108, poz. 908 z późn. zm.) w zw. z art. 18 ust. 1 pkt 6 ustawy o drogach publicznych Generalny Dyrektor Dróg Krajowych i Autostrad jest zarządcą dróg krajowych oraz organem zarządzającym ruchem na tych drogach. Warunki zarządzania ruchem określone zostały w rozporządzeniu Ministra Infrastruktury z dnia 23 września 2003 r. w sprawie szczegółowych warunków zarządzania ruchem na drogach oraz wykonywania nadzoru nad tym zarządzaniem (Dz. U. Nr 177, poz. 1729). Rozporządzenie określa szczegółowe warunki zarządzania ruchem na drogach publicznych oraz w strefach zamieszkania, a zwłaszcza działania w zakresie wprowadzania oznakowania pionowego, poziomego, sygnalizacji świetlnej i dźwiękowej oraz urządzeń bezpieczeństwa ruchu i wykonywania nadzoru nad tym zarządzaniem. Działania w zakresie szeroko rozumianego zarządzania ruchem są realizowane przez takie czynności organizacyjno-techniczne, jak: opracowywanie, rozpatrywanie i zatwierdzanie projektów organizacji ruchu; przekazywanie zatwierdzonych projektów organizacji ruchu do realizacji; nadzór nad zgodnością organizacji ruchu z zatwierdzonym projektem; nadzór i analiza obowiązującej organizacji ruchu w zakresie bezpieczeństwa ruchu i jego efektywności, a także nadzór nad zarządzaniem ruchem. Ponadto obowiązkiem Generalnego Dyrektora Dróg Krajowych i Autostrad jako zarządcy drogi zgodnie z art. 20 pkt 15 ustawy o drogach publicznych jest dokonywanie okresowych pomiarów ruchu drogowego. W związku z realizacją powyższych zadań - zarządca drogi Generalny Dyrektor Dróg Krajowych i Autostrad dokonał w 2000 r. pomiaru natężenia ruchu na drodze krajowej nr 2, a wyniki pomiaru udostępniono na stronie internetowej Generalnego Dyrektora Dróg Krajowych i Autostrad. Z ustaleń pomiaru wynikało, że natężenie na wskazanym odcinku drogi wynosiło 1.248 pojazdów na godzinę i przekroczyło wielkość 800 pojazdów stanowiącą dopuszczalną wartość przy której relacje lewoskrętu są dopuszczone warunkowo za pomocą dodatkowego pasa ruchu dla skrętu w lewo. Zgodnie bowiem z treścią § 113 ust. 3 rozporządzenia Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 2 marca 1999 r. w sprawie warunków technicznych jakim powinny odpowiadać drogi publiczne i ich usytuowanie - przy natężeniu ruchu powyżej 800 pojazdów na godzinę dopuszcza się obsługę obiektów tylko dla jazdy w prawo, bez możliwości skrętów pojazdów w lewo z drogi i na drogę. Mając na uwadze powyższe zarządca drogi podjął procedury określone w powołanym rozporządzeniu z dnia 23 września 2003 r. w sprawie szczegółowych warunków zarządzania ruchem na drogach oraz wykonywania nadzoru nad tym zarządzaniem zmierzające do zmiany organizacji ruchu na wskazanym odcinku drogi nr 2 w Łowiczu polegające na zlikwidowaniu tzw. "lewoskrętów". W świetle powyższego zatem stwierdzić należy, że Generalny Dyrektor Dróg Krajowych i Autostrad był uprawniony i upoważniony do podjęcia działań mających na celu zapewnienie bezpieczeństwa na drodze krajowej nr 2 użytkownikom tej drogi. Ponadto wbrew twierdzeniu strony skarżącej z załączonego od akt pisma Komendanta Powiatowego Policji w Łowiczu z dnia 15 lipca 2005 r. jednoznacznie wynika, że organizacja ruchu na wskazanym odcinku drogi powodowała wzrost zagrożenia bezpieczeństwa w ruchu drogowym. Zagrożenie to miało wynikać właśnie z możliwości wykonywania manewru skrętu w lewo na stację paliw usytuowaną przy drodze. Sytuacja ta powodowała tamowanie ruchu i doprowadzała do najeżdżania na pojazd, który oczekiwał na wykonywanie tego manewru. [….] Jednocześnie Sąd za niezasadne uznał zarzuty skargi odnośnie naruszenia przez organ administracji art. 9 k.p.a., art. 10 k.p.a. i 28 k.p.a. Zasady opracowania projektu zmian organizacji ruchu i jego zatwierdzania przez określone podmioty zostały szczegółowo uregulowane w rozporządzeniu z dnia 23 września 2003 r. w sprawie szczegółowych warunków zarządzania ruchem na drogach oraz wykonywania nadzoru nad tym zarządzaniem. Podkreślenia wymaga, iż ustawodawca nie przewidział w tym postępowaniu udziału osób trzecich, w tym właścicieli stacji paliw usytuowanych przy drogach publicznych. [….] Sąd podzielił natomiast stanowisko strony skarżącej, odnośnie konieczności powiadomienia jej o planowanych zmianach organizacji ruchu. Zdaniem Sądu nawet realizacja tak istotnego celu jakim jest zapewnienie bezpieczeństwa użytkownikom drogi nie zwalnia organu z obowiązku przestrzegania podstawowych zasad wyrażonych w Kodeksie postępowania administracyjnego w tym przede wszystkim zasady pogłębiania zaufania obywateli do państwa. W sytuacji bowiem gdy organ o zmianach organizacji ruchu zawiadamia właściciela stacji dopiero po zakończeniu prac i to w wyniku wezwania organu do usunięcia naruszenia prawa, można mówić o naruszeniu zasady wyrażonej w art. 8 k.p.a., zgodnie z którą "organy administracji publicznej obowiązane są prowadzić postępowanie w taki sposób, aby pogłębiać zaufanie obywateli do organów Państwa". Mając jednak na uwadze wyłącznie informacyjny charakter tych zawiadomień brak jest w ocenie Sądu podstaw do uchylenia zaskarżonego aktu z powodu naruszenia powyższej zasady. […]
Żródło:: System Informacji Prawnej LEX a Wolters Kluwer business "Lex dla sędziego i prokuratora"

Zobacz również: