Tymczasowe aresztowanie/ odszkodowanie / prawo do obrony/ nieprawdziwe wyjaśnienia

Precedensy. Sprawy karne - prawo karne procesowe

Tytuł:
Tymczasowe aresztowanie/ odszkodowanie / prawo do obrony/ nieprawdziwe wyjaśnienia
Wyrok:
Wyrok SN z dnia z dnia 7 listopada 2005 r. sygn. III KK 177/05
Treść:
Przesłanki do zastosowania art. 553 § 1 k.p.k. należy odnieść do przypadków fałszywego samooskarżenia, poplecznictwa, a nie takich wyjaśnień oskarżonego, choćby nie do końca prawdziwych, które są obroną przed zarzutem. […] Zdaniem Sądu Okręgowego w G., to zawinione zachowanie wnioskodawcy spowodowało wydanie niekorzystnego dla niego orzeczenia w przedmiocie tymczasowego aresztowania, bowiem złożył on wyjaśnienia, które w toku weryfikacji ich przez organy ścigania okazały się nieprawdziwe (informacje dotyczące jego alibi). Jak nadto podkreślił sąd pierwszej instancji kolejne postanowienia w kwestii tymczasowego aresztu wskazywały, że podstawową przesłanką stosowania tego środka zapobiegawczego była obawa matactwa. Kiedy obawa ta upadła nastąpiło natychmiastowe uchylenie tymczasowego aresztowania. Z tych też powodów, zdaniem Sądu, w sprawie zaistniała przesłanka wyłączająca odpowiedzialność odszkodowawczą Skarbu Państwa, określona w art. 553 § 1 k.p.k. […] To, że zatrzymany, a następnie tymczasowo aresztowany stara się w swoich wyjaśnieniach przedstawić – w ramach prawa do obrony – okoliczności, które nie do końca pokrywają się z ustaleniami organu procesowego, a są wynikiem czasami obiektywnej niemożności „rozliczenia się” w czasie z tym co robił, z kim miał kontakt w dacie zdarzenia, nie świadczą jeszcze o tworzeniu fałszywego alibi i celowym wprowadzaniu w błąd organu ścigania lub sądu. Z motywów orzekających w sprawie sądów, oceniających wyjaśnienia oskarżonego (wnioskodawcy) wynika, że wiele faktów i okoliczności, które podawał w stadium postępowania przygotowawczego dla wykazania swojego alibi znajdowało pokrycie w ustalonych faktach. Nie ulega wątpliwości, że w art. 553 § 1 k.p.k. nie chodzi o takie wyjaśnienia oskarżonego, które mieszczą się w jego prawie do obrony; podejrzany czy skazany może w ogóle nie składać wyjaśnień.
Żródło:
System Informacji Prawnej PRAWNIK

Zobacz również: