Precedensy - Prokuratura Okręgowa w Zielonej Górze

Doręczenia i zawiadomienia/ miejsce pobytu/ mieszkanie

Precedensy. Sprawy karne - prawo karne procesowe

Tytuł:: Doręczenia i zawiadomienia/ miejsce pobytu/ mieszkanie
Wyrok:: Wyrok SN z dnia 8 listopada 1996 r., sygn. II KKN 104/96
Treść:: W rozumieniu art. 117 § 2 k.p.k. mieszkaniem jest każde miejsce, w którym adresat przebywa z zamiarem dłuższego – a nie krótkotrwałego tylko – pobytu, umożliwiającego doręczenie mu pisma. […] Twierdzenie, że doręczenie zastępcze (art. 117 § 2 k.p.k.) może być prawnie skuteczne tylko w miejscu stałego zamieszkania adresata nie jest słuszne. Treść tego przepisu wcale nie uprawnia do wniosku, że użyte w nim pojęcie „mieszkanie” oznacza wyłącznie miejsce stałego zamieszkania. W rozumieniu art. 117 § 2 k.p.k. mieszkaniem jest każde miejsce, w którym adresat przebywa z zamiarem dłuższego – a nie krótkotrwałego tylko – pobytu, umożliwiającego doręczenie mu pisma. Skuteczność doręczenia zastępczego nie zależy zatem od innych jeszcze – poza wymienionymi – cech mieszkania i pobytu. Organ procesowy nie ma więc obowiązku ustalania, czy wskazany przez stronę adres jest adresem miejsca stałego zamieszkania (umożliwiającego dokonanie doręczenia zastępczego), czy miejsca okresowego pobytu (czyniącego takie dręczenie – według twierdzenia zawartego w kasacji – nieskutecznym). Zaakceptowanie poglądu wyrażonego w kasacji byłoby więc wyrażeniem zgody na nieracjonalne uzależnienie możliwości doręczania pism od pozaprocesowych i całkiem nieistotnych kryteriów – i to z ignorowaniem woli adresata wtedy, kiedy we własnym interesie podał organowi procesowemu adres miejsca pobytu. Należy zatem przyjąć, że nie tylko miejsce zamieszkania, lecz także miejsce pobytu, może być miejscem umożliwiającym zarówno dokonanie doręczenia zastępczego, jak i pozwalającym uznać – przy spełnieniu warunków określonych w art. 125 k.p.k. – pismo za doręczone.
Żródło:: Orzecznictwo Sądu Najwyższego Izba Karna i Izba Wojskowa z 1997r. poz. 50

Zobacz również: