Prokuratura Okręgowa w Zielonej Górze

Precedensy. Sprawy gospodarcze

Tytuł:

Przedsiębiorstwo państwowe/ działalność gospodarcza/ funkcjonariusz publiczny/ dyrektor

Wyrok:

Wyrok SN z dnia 13 marca 2007 r., sygn. WA 11/07

Treść:

Analiza dyspozycji art. 115§13 k.k. i art. 231§2 k.k. nie upoważnia do zajęcia stanowiska, że zakres odpowiedzialności karnej tego funkcjonariusza publicznego został ograniczony jedynie do działań, stanowiących przekroczenie uprawnień lub naruszenie obowiązków na szkodę interesu publicznego lub prywatnego podejmowanych w sferze stosunków publiczno-prawnych. Analiza prawnych warunków towarzyszących powstaniu i funkcjonowaniu przedsiębiorstwa państwowego daje podstawy do twierdzenia, że osoba pełniąca funkcję dyrektora tego podmiotu gospodarczego, realizuje cele publiczne. Istotą działania dyrektora jest bowiem optymalne zarządzanie działalnością gospodarczą, opartą na mieniu państwowym, uwzględniające zadania określone w akcie o utworzeniu przedsiębiorstwa bądź nałożone przez organ założycielski w czasie działania przedsiębiorstwa (por. uzasadnienie uchwały Sądu Najwyższego z 18 października 2001 r. I KZP 9/01, OSNKW 2001/11-12/87). Funkcjonariusz publiczny, kierując takim przedsiębiorstwem realizuje organizatorską funkcję państwa w zakresie działalności gospodarczej. Zatem podejmowane przez oskarżonego czynności prawne w sferze stosunków cywilno-prawnych nie mogły być izolowane od sfery stosunków publiczno-prawnych, związanych z zarządzaniem mieniem o charakterze publicznym. Uwzględniając zatem warunki towarzyszące działaniu oskarżonego w sferze gospodarczej stwierdzić należało, że podejmując decyzję o wydatkowaniu kwoty kaucji niezgodnie z warunkami porozumienia, postępował ze świadomością bliskości, a więc nieuchronności zawarcia umowy przedwstępnej i realności nie strat, ale korzyści dla obu stron przyszłego wspólnego przedsięwzięcia gospodarczego. Zatem trudno jest zasadnie uznać, aby obejmował choćby zamiarem „działanie na szkodę interesu prywatnego” w rozumieniu art. 231§1 k.k. Zakwestionowanie umyślności działania oskarżonego w zakresie narażenia na szkodę, skutkowało wyłączenie jego odpowiedzialności karnej za przestępstwo nadużycia władzy określone w art. 231§2 k.k.

Żródło:

Biuletyn Prawa Karnego Biura Studiów i Analiz SN nr 8/2007 poz. 1.3.1.