Bezstronność sądu/ domniemanie bezstronności/ ciężar dowodu obalającego domniemanie

Precedensy. Sprawy europejskie

Tytuł:
Bezstronność sądu/ domniemanie bezstronności/ ciężar dowodu obalającego domniemanie
Wyrok:
Wyrok Czwartej Izby Trybunału z dnia 10 sierpnia 2006 r., skarga nr 75737/01
Treść:
Ustalenie bezstronności sędziego wymaga zbadania dwu okoliczności: stanu osobistych przekonań i zachowania konkretnego sędziego w danej sprawie (tzw. test subiektywny) oraz upewnienia się, czy udział sędziego w orzekaniu oferował odpowiednie gwarancje dla wyłączenia jakichkolwiek wątpliwości co do braku bezstronności jego osoby (tzw. test obiektywny). Osobistą bezstronność sędziego należy zawsze domniemywać do czasu przedłożenia dowodu obalającego to domniemanie (por. wyrok Wielkiej Izby Trybunału z dnia 15 grudnia 2005 r. w sprawie Kyprianou przeciwko Cyprowi, skarga nr 73797/01, § 119). Stosowanie testu obiektywnego w odniesieniu do oceny bezstronności składu orzekającego w danej sprawie wymaga dokonania oceny sądu jako całości. Aby stwierdzić, że sąd nie był bezstronny, opinia i argumenty zgłaszających taki zarzut są istotne, ale nie przesądzają rozstrzygnięcia. Decydujące znaczenie ma ustalenie, czy opinia zostanie uznana za obiektywnie uzasadnioną (znajdującą uzasadnienie w obiektywnych okolicznościach). […] Brak jest dowodów podważających domniemanie osobistej bezstronności sędziów W. i B. Natomiast przeprowadzenie testu obiektywnego prowadzi do ustalenia, że okoliczności sprawy rzeczywiście mogły u skarżącego wywoływać wątpliwości co do bezstronności składu orzekającego. Pozostaje zatem ustalić, czy wątpliwości te należy uznać za obiektywnie uzasadnione. Odpowiedź na to pytanie musi uwzględniać okoliczności rozważanej sprawy, gdyż – zdaniem Trybunału – nie można in abstracto stwierdzić, że fakt, iż dany sędzia wydawał już decyzje dotyczące tego samego czynu zabronionego sam w sobie uzasadnia zarzut braku jego bezstronności. […] Fragmenty uzasadnienia wyroku wobec D. dotyczące skarżącego były oparte na wyjaśnieniach D. i nie stanowiły wypowiedzi sądu co do winy skarżącego. O tym, że sędziowie orzekający w sprawie D. nie poczynili ustaleń przesądzających rozstrzygnięcie sprawy skarżącego, świadczyły – zdaniem Trybunału – zarówno oświadczenia sędziów przedłożone w odpowiedzi na wniosek o ich wyłączenie, jak i ustalenia faktyczne dokonane w sprawie skarżącego. Dlatego też Trybunał uznał, że wątpliwości skarżącego co do bezstronności sędziów W. i B. nie znajdują obiektywnego usprawiedliwienia.
Żródło:
http://www.sn.pl/orzecznictwo/index.html