Kradzież rzeczy ruchomej/ zamiar przywłaszczenia/ zabór i porzucenie mienia
Precedensy. Sprawy karne - prawo karne materialne
- Tytuł:
- Kradzież rzeczy ruchomej/ zamiar przywłaszczenia/ zabór i porzucenie mienia
- Wyrok:
- Uchwała SN dnia 23 kwietnia 1998 r., sygn. I KZP 1/98
- Treść:
- Zabór mienia z zamiarem jego niezwłocznego porzucenia oznacza, że sprawca zamierza postąpić z nim jak właściciel, a w związku z tym celem jego działania jest przywłaszczenie tego mienia. […] Oskarżony Marcin D., grożąc użyciem noża wobec pokrzywdzonych kobiet, domagał się wydania mu ich torebek, po czym je zabierał i porzucał w różnych miejscach, niczego z nich nie zabierając. Motywem takiego działania była chęć ukarania tych kobiet za poczucie krzywdy, którego doznał oskarżony „od swojej dziewczyny”. […] Znamiona przestępstwa polegającego na przywłaszczeniu mienia zostają więc wypełnione wtedy, gdy sprawca stwarza sobie możliwość rozporządzenia mieniem w taki sposób, jak gdyby był on właścicielem danego mienia. W niniejszej sprawie sprawca postępował z torebkami zabieranymi kobietom tak, jak właściciel tego mienia. Fakt, że te torebki oraz ich zawartość następnie porzucał, a nie zatrzymywał dla siebie, nie zmienia istoty, to jest tego, iż działał on „w celu przywłaszczenia mienia”. Aby sprawca mógł „zamanifestować swój negatywny stosunek do kobiet” musiał wcześniej przy użyciu groźby pozbawiać te kobiety mienia. Dlatego też zabranie rzeczy i następnie porzucenie tej rzeczy jest rozporządzeniem nią tak, jak właściciel rozporządza przedmiotem swej własności. Nie zmienia więc oceny prawnej zachowanie sprawcy, polegające na dokonaniu zaboru rzeczy, jeśli towarzyszy mu powzięty wcześniej zamiar jej porzucenia.
- Żródło:
- System Informacji Prawnej PRAWNIK
Zobacz również:
Menu główne
Nasze strony
Dla pokrzywdzonych
Dla podejrzanych
Inne strony
Licznik odwiedzin: 160748192
